Decyzja Rady (UE) 2024/2543, przyjęta 23 września 2024 r., określa stanowisko Unii Europejskiej w sprawie zmian w międzynarodowych umowach ADR (dotyczącej przewozu drogowego towarów niebezpiecznych) i ADN (regulującej transport śródlądowymi drogami wodnymi). Zmiany te są wynikiem prac Grupy WP.15 oraz Komitetu administracyjnego ADN i mają na celu aktualizację przepisów z uwzględnieniem postępu naukowo-technicznego oraz nowych zagrożeń związanych z transportem niebezpiecznych substancji.
Decyzja ta jest istotna dla bezpieczeństwa transportu, harmonizacji przepisów w UE oraz sprawnego funkcjonowania branż wykorzystujących niebezpieczne materiały. Wprowadzane zmiany obejmują m.in. aktualizację załączników dotyczących klasyfikacji towarów, procedur transportowych oraz środków bezpieczeństwa.
Mimo że UE nie jest stroną bezpośrednią umów ADR i ADN, wszystkie państwa członkowskie UE stosują przepisy ADR, a 13 z nich jest stronami ADN, co zapewnia spójność unijnych regulacji transportowych.
Nadzorowanie pojazdu w myśl Umowy ADR oznacza, że kierowca musi pozostawać w bezpośredniej bliskości jednostki transportowej podczas jej postoju. Umowa ADR zwalnia z tego obowiązku, jeśli pojazd jest zaparkowany na parkingu strzeżonym lub w miejscu strzeżonym na terenie przedsiębiorstwa.
Aby ustalić, czy dany towar wymaga nadzoru, należy w Umowie ADR sprawdzić Tabelę A (Wykaz towarów niebezpiecznych). Jeśli w kolumnie (19) znajduje się przepis „S” z określonym numerem – informuje on, od jakiej ilości materiału niebezpiecznego konieczne jest nadzorowanie ładunku (czyli przebywanie w bliskiej odległości lub zaparkowanie pojazdu na terenie strzeżonym).
S14 – od 0 kg ładunku;
S15 – od 0 kg; nie musi być stosowany jeśli przedział ładunkowy jest zamknięty lub ładunek jest zabezpieczony przed bezprawnym i nieuprawnionym rozładunkiem;
S16 – od 500 kg ładunku;
S17 – od 1000 kg ładunku;
S18 – od 2000 kg ładunku;
S19 – od 5000 kg ładunku;
S20 – od 10 000 kg ładunku (lub od 3000 litrów dla cystern);
S21 – nadzorowanie pojazdu w przypadku przewozu wszystkich materiałów promieniotwórczych, bez względu na ich masę; wyjątek gdy przedział ładunkowy jest zamknięty lub ładunek jest zabezpieczony przed bezprawnym i nieuprawnionym rozładunkiem oraz poziom promieniowania nie przekracza 5 mikrosiwertów na godzinę;
S22 – od 5000 kg ładunku (lub od 3000 litrów dla cystern);
S23 – od 3000 kg ładunku (lub od 3000 litrów dla cystern);
S24 – od 100 kg ładunku.
Nadzorowanie pojazdów przewożących materiały wybuchowe z klasy 1 jest natomiast ściśle powiązane z ich zaliczeniem do podklasy. Nadzór ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy całkowita masa netto materiałów wybuchowych zawartych w materiałach i przedmiotach klasy 1 przewożonych w pojeździe przekracza limity podane poniżej:
podklasa 1.1:
0 kg
podklasa 1.2
0 kg
podklasa 1.3, grupa zgodności C:
0 kg
podklasa 1.3, grupa zgodności inna niż C:
50 kg
podklasa 1.4, inne niż podane poniżej:
50 kg
podklasa 1.5:
0 kg
podklasa 1.6:
50 kg
materiały i przedmioty podklasy 1.4, zaklasyfikowane do UN: 0104, 0237, 0255, 0267, 0289, 0361, 0365, 0366, 0440, 0441, 0455, 0456, 0500, 0512 i 0513:
0 kg
W odniesieniu do ładunków zawierających mieszane podklasy, najniższy dopuszczalny limit wszystkich przewożonych materiałów i przedmiotów powinien być stosowany dla ładunku jako całości. Ponadto, wymienione materiały i przedmioty, będące towarami dużego ryzyka, powinny być stale nadzorowane zgodnie z funkcjonującym w przedsiębiorstwie planem ochrony, w celu zapobieżenia niepożądanym działaniom osób trzecich oraz w celu powiadomienia kierowcy i właściwej władzy w razie ich utraty lub pożaru. Wymagań powyższych nie stosuje się w odniesieniu do opakowań próżnych nieoczyszczonych.
Pojazd z ładunkiem podlegającym pod obowiązek nadzorowania musi być zaparkowany na parkingu strzeżonym lub w miejscu strzeżonym na terenie przedsiębiorstwa. W razie braku takich warunków, po odpowiednim zabezpieczeniu pojazdu, może on być zaparkowany w wydzielonym miejscu, odpowiadającym warunkom określonym poniżej w (a), (b) lub (c):
(a) na parkingu samochodowym nadzorowanym przez personel, który został poinformowany o właściwościach ładunku i miejscu pobytu kierowcy;
(b) na publicznym lub prywatnym parkingu samochodowym, gdzie pojazd nie jest narażony na uszkodzenie ze strony innych pojazdów; lub
(c) w odpowiednim miejscu położonym na otwartym terenie, oddzielonym od głównych dróg i budynków mieszkalnych, gdzie w normalnych warunkach nie przechodzą i nie gromadzą się ludzie.
W praktyce, oznacza to, że gdy kierowca zamierza opuścić jednostkę transportową, musi poinformować personel parkingu o charakterystyce ładunku. Natomiast jeśli kierowca planuje pozostać przy jednostce przez cały czas, miejsce parkingowe powinno być usytuowane z dala od głównych dróg, w obszarze rzadko odwiedzanym przez ludzi.
Od 1 lipca 2024 roku obowiązują nowe przepisy dotyczące egzaminów dla kierowców transportujących towary niebezpieczne zgodnie z Umową ADR (Dz. U. 2024, poz. 964). W dotychczasowym rozporządzeniu zmieniono numerację niektórych punktów, jednak ich treść pozostała niezmieniona pod względem merytorycznym. Aktualizacja miała na celu uporządkowanie i zintegrowanie treści, które pojawiały się na przestrzeni ostatnich lat w postaci zmian do rozporządzenia z 2012 roku.
Rekrutacja trwa od 1 lipca 2024 r. do 15 sierpnia 2024 r.
Studia realizowane są w formie zdalnej na odległość (ONLINE)
„Bezpieczeństwo w użytkowaniu i zarządzaniu substancjami chemicznymi”
Studia przeznaczone są dla osób związanych z przemysłem chemicznym, w tym chemii gospodarczej, jak i dla osób zajmujących się importem i eksportem substancji i mieszanin, BHP oraz dla tych, którzy planując rozwój swojej kariery zawodowej chcą zostać, specjalistami o rzadkich interdyscyplinarnych kwalifikacjach.
Współpraca z doradcą DGSA (Dangerous Goods Safety Advisor) jest kluczowa dla firm zajmujących się transportem materiałów niebezpiecznych. Doradca posiada szczegółową wiedzę na temat przepisów i procedur związanych z bezpiecznym przewozem, między innymi procedur służących zachowaniu zgodności z wymaganiami dotyczącymi identyfikacji przewożonych towarów niebezpiecznych oraz prawidłowych procedur ratowniczych w zakresie wypadków i awarii, które mogą zagrażać bezpieczeństwu podczas przewozu, pakowania, napełniania, załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych.
Tak szeroka wiedza pozwala uniknąć kar, sankcji oraz minimalizuje ryzyko wypadków. Współpraca z doradcą DGSA pomaga firmom zbudować reputację wiarygodnego i odpowiedzialnego partnera w transporcie.
Korzyścią współpracy z takim specjalistą jest również oszczędność czasu i zasobów, ponieważ bierze on na siebie obowiązek monitorowania i wdrażania zmian w przepisach co przekłada się na proces prawidłowego szkolenia pracowników przedsiębiorstwa.
Bezpieczny transport towarów niebezpiecznych jest kluczowy nie tylko dla bezpieczeństwa pracowników i klientów, ale również dla ochrony środowiska naturalnego.
Dlatego warto podjąć współpracę z doradcą DGSA, aby zapewnić bezpieczeństwo i zgodność z przepisami w transporcie substancji niebezpiecznych.
W dniu 13 marca 2024 r. odbyło się ósme spotkanie w ramach projektu Grupa Wsparcia Eksperckiego THETA.
TEMAT: Jak prawidłowo oznakować sztuki przesyłki zawierające towar niebezpieczny w transporcie drogowym (ADR), morskim (IMDG) i lotniczym (IATA) z uwzględnieniem oznakowania dla małych pojemności, baterii litowych i produktów kosmetycznych.
Prowadzący: Joanna Puchalska-Gad
W przedsiębiorstwach, w których znajdują się towary niebezpieczne w transporcie, często występuje konieczność zorganizowania ich przewozu. Wówczas należy zastosować się do aktualnych przepisów i przygotować sztukę przesyłki zgodnie z wybranym rodzajem transportu. Ponieważ pomiędzy tymi rodzajami występują różnice, właściwy sposób oznakowania powinien być ustalony już na etapie pakowania.
Transport materiałów niebezpiecznych jest działalnością o wyjątkowym znaczeniu dla bezpieczeństwa publicznego i ochrony środowiska. Dlatego też istnieje wiele przepisów i regulacji, które dotyczą przewozu i obsługi takich materiałów. Jednym z kluczowych elementów zapewniających bezpieczeństwo w transporcie materiałów niebezpiecznych jest przeszkolenie osób zaangażowanych w ten proces. Europejska Umowa dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, znana jako ADR, stanowi kompleksowy zestaw przepisów dotyczących przewozu materiałów niebezpiecznych. W tym artykule omówimy różne typy szkoleń ADR, które są dostępne dla różnych grup zaangażowanych w przewóz materiałów niebezpiecznych.
Obowiązuje już Umowa ADR po polsku w wydaniu 2023-25. W dniu 11 maja zostało oficjalnie ogłoszone Oświadczenie rządowe z dnia 13 marca 2023 r. w sprawie wejścia w
Zgodnie z art. 35 § 3 Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r., dnia 1 stycznia 2023 r. weszły w życie zmiany do Regulaminu międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych (RID), stanowiącego załącznik C do powyższej konwencji.