Wielu przedsiębiorców nie zdaje sobie często sprawy z tego, że zapisy Ustawy o przewozie towarów niebezpiecznych oraz Umowy europejskiej ADR dotyczącej przewozu drogowego towarów niebezpiecznych nakładają na nich różne obowiązki. Tymczasem wystarczy zajrzeć do karty charakterystyki produktów znajdujących się w firmie i sprawdzić w sekcji 14, czy został podany numer UN. Brak numeru UN oznacza, że mamy do czynienia z produktem bezpiecznym w transporcie. Jeśli natomiast zobaczymy czterocyfrowy numer UN, to będzie oznaczać konieczność przeanalizowania czynności związanych z przewozem takich towarów, wykonywanych w danym przedsiębiorstwie.

W artykule 15 wspomnianej Ustawy, a także w punkcie 1.8.3.1 Umowy ADR jest określone, że każde przedsiębiorstwo, którego działalność obejmuje przewóz towarów niebezpiecznych albo związane
z nim pakowanie, załadunek, napełnianie lub rozładunek, powinno wyznaczyć jednego lub więcej doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych. Obowiązek ten nie dotyczy jedynie przedsiębiorstw, które dokonują przewozu towarów niebezpiecznych na zasadach wyłączeń określonych w Umowie ADR. Należy także zwrócić uwagę, że w myśl Ustawy, działalność związana z przewozem towarów niebezpiecznych obejmuje nie tylko ich transport, ale również wcześniejsze przygotowanie i oznakowanie opakowań, czy załadowanie pojazdu. Ustalenie w przedsiębiorstwie zakresu obowiązków związanych z przewozem towarów z nadanym numerem UN jest więc sprawą dość złożoną i opiera się na analizie wykonywanych czynności, a także ilości tych produktów.

Doradcą do spraw bezpieczeństwa w transporcie może zostać osoba, która posiada ważne świadectwo wydane przez Dyrektora TDT. Wyznaczony doradca może być pracownikiem przedsiębiorstwa lub osobą niezatrudnioną bezpośrednio. Jego obowiązki polegają między innymi na śledzeniu zgodności działalności przedsiębiorstwa z wymaganiami przepisów, przygotowywaniu rocznego sprawozdania z takiej działalności, a także wdrażaniu różnych procedur, praktyk i instrukcji, służących zapobieganiu zagrożeniom dla osób, mienia i środowiska, związanym z przewozem towarów niebezpiecznych. W przypadku wystąpienia zdarzenia dotyczącego towarów niebezpiecznych, w którym doznali szkody ludzie, majątek lub środowisko, doradca powinien przygotować raport powypadkowy, przekazywany następnie wojewódzkiemu inspektorowi transportu drogowego.

W przypadku prowadzenia czynności związanych z przewozem towarów niebezpiecznych tylko z wykorzystaniem wyłączeń, nie ma obowiązku wyznaczania doradcy, pozostaje natomiast obowiązek przeszkolenia pracowników, wynikający z artykułu 14 Ustawy o przewozie towarów niebezpiecznych oraz z działu 1.3 Umowy ADR. Pracownicy powinni zostać przeszkoleni stosownie do odpowiedzialności i zakresu swoich obowiązków. Wymaganie to dotyczy osób dokonujących załadunku lub rozładunku towarów, pakujących towary niebezpieczne w opakowania, sporządzających dokumenty przewozowe oraz kierowców nie posiadających zaświadczenia ADR.

Wykonywanie przewozu towarów niebezpiecznych oraz innych czynności związanych z tym przewozem w sposób niezgodny z przepisami, zagrożone jest karą pieniężną, a wysokość kar oraz sposób ich naliczania określone zostały w załączniku do Ustawy o przewozie towarów niebezpiecznych.

Autor: Michał Maciejczyk
THETA Doradztwo Techniczne